Galerist, çizgi algısı ve kullanımındaki farklılıkları inceleyen ‘En Yakın Mesafe’ başlıklı karma sergiye 27 Haziran- 26 Temmuz 2014 tarihleri arasında ev sahipliği yapıyor.
Sanatçılar | Artists
Francesco Albano, Rasim Aksan, Hussein Chalayan, Kendell Geers, İdil İlkin, Arik Levy, Serkan Özkaya, Seza Paker, Arslan Sükan, Ali Emir Tapan, Ayça Telgeren, Elif Uras, Viron Erol Vert
Adres: Meşrutiyet Cad. No.67/1 Beyoğlu, 34430 İstanbul
Çizgi; kompozisyon, taslak ve tasarımların temeli, görsel düşüncenin tüm zaman ve coğrafyalarda kullanılan anadilidir. Sanatçıların yaratım süreçlerinde değişik şekillerde kullanılan ve malzemelerle çeşitlenen çizgi; izleyiciler için de, sanatçının üretimini anlamak için en direk, çıplak ve samimi form olmuştur. Sergide yer alan sanatçılar desen, resim, video ve heykel aracılığıyla çizgiye farklı yaklaşımlarını ortaya koyarlar.
Sanat tarihinde en çok ele alınan, ‘Mona Lisa’ ve ‘Meryem ve Çocuk Isa’ gibi imgeleri kağıt üzerine tükenmez kalemle yeniden yorumlayan Serkan Özkaya, en değerli kültürel ikonları en yalın haliyle işler. Rönesans resmindeki perspektif kullanımı ve rasyonel düşünce yapısına göndermeler içeren Kendell Geers’ın ‘Kaçış Çizgisi’ başlıklı resimleri, diretilen sınırların ötesinde başka boyutların varlığına işaret ederken, Seza Paker’in ‘Tu as l'air d'une Tele Assise sur un Frigo’, başlıklı serisi dil ve düşüncenin dayatttığı sınırları sorgular.
Darbe ve vahşetin bir nevi samimiyet biçimi olduğu bir dünya kurgulayan Ali Emir Tapan, zihin haritasını aynalar üzerine asitle kazır. İdil İlkin’in videosunda, sanatçının içsel yolculuğu plansızca suya attığı mürekkep damlalarında şekil bulur. İlkin’in formlarındaki bu akışkanlık, Viron Erol Vert’in, çiçeklerin çıplak insan bedenlerine dönüştüğü, kağıt üzerine suluboya desenlerinde de görülür. Hussein Chalayan ‘Airmail Dress’ (Mektup Elbise) adlı eserinde ise, bir elbisenin formunu eskiz yaparak tasarlamaktansa, hazır nesne kullanarak yaratır.
Arik Levy, ‘Iris’ başlıklı serisinde, aynı hareketi tekrarlayarak katmanladığı çizgilerden geometrik temel formlara ulaşır. Elif Uras’ın farklı malzemeler ile ürettiği eserlerinde çizgi, modernite ve gelenek arasındaki çatışmayı ele alır. Arslan Sükan’ın ‘Shifted Memories’ eserindeki çizgiler ise iki boyutlu bir yüzeyde üçüncü boyutun ilüzyonunu yaratır. Rasim Aksan detaycı bakışını doğadaki çizgi formuna odaklarken, Ayça Telgeren ek bir malzeme kullanmaksızın, kağıtları kesim tekniğiyle şekillendirerek grafik bir dünyanın kapılarını aralar.
0 yorum:
Yorum Gönder